O Harfi ile başlayan hayvan, şehir, ülke, isim, eşya, bitki, çiçek, meyve, kuş ve ünlü (Artist) isimleri #O Harfi İle Başlayan İsimler Twitter Linkedin Flipboard Linki Kopyala Yazı Tipi M Harfi ile Başlayan Meyve Sebze ve Bitkiler. 13 Aralık 2019. Xiaomi Bayisi Olmak İstiyorum. 14 Mayıs 2020. Şafi Mezhebi Seferi Namazı Nasıl Kılınır. 10 Mevsiminde Beslenmek. Evet, neredeyse her meysim tüm sebze ve meyveler her an elimizin altında. Ancak, en doğrusu meyve ve sebzeleri mevsiminde tüketmek, zamanının dışında kullanmamak. Bunun en önemli nedeni, mevsimi dışında yetiştirilen sebze ve meyvelerin maruz kaldığı ilaçlar. İnsan sağlığı ve doğal yaşama oldukça Güney Amerika’nın batısına özgü bu meyve ilk olarak Meksika’da ekilmiş; ardından Aztekler tarafından evcilleştirilmiştir. Bu antik bitkinin küçük, kiraz büyüklüğünde meyveleri vardı ve bugün manavdan ya da pazardan aldığımız etli ve büyük biçimine benzemiyordu. İspanyol conquistadores (ç.n.: fatihler) domates Ancaksebze ve meyve almak için semt pazarlarına veya meyve sebze hallerine gitmenize lüzum kalmadı. Yaz ve kış sebzeleri çeşitlerine dair aradığınız ne varsa burada, bir tık uzağınızda. Yorulmadan, uğraşmadan, oturduğunuz yerden en taze ve bol çeşitli online sebze meyve alışverişi bizimle mümkün. TsF5. Sebzeler ve meyveler insanın besin kaynakları arasında önemli bir yere sahiptirler. Peki P harfiyle başlayan sebze ve meyveler hangileridir? P harfiyle başlayan sebze ve meyve isimleri bu sayfada derledik. İşte P harfiyle başlayan meyve sebze isimleri ile o meyve sebze hakkında bilgi. Baş harfi P olan sebze ve meyveler şunlardır; – Portakal – Patates – Patlıcan – Pırasa – Pancar – Papaya – Pazı – Pepino – Pirinç – Pitaya – Pomelo – Puhala Baş harfi P olan sebze ve meyveler hakkında bilgi Portakal, Citrus cinsi bir ağaç olan Citrus sinensis’i ve onun meyvesini tanımlar. Akdeniz ve Doğu Karadeniz Rize çevresiayrıca Kıyı Ege’nin güneyi, Akdeniz çevresinde ve sıcaklık ortalaması 23 ila -3 °C arasında olan yerlerde yetişen ağaçlardır. En kaliteli Washington cinsi portakal Antalya ili Finike ilçesinde yetiştirilmektedir. Finike Çavdır köyü portakalı, en iyi portakal ödülü almıştır. Kabuklarından portakal esansı, bu esanstan ise parfüm elde edilir. Gıda sanayisinde de bolca kullanır. Ayrıca ilaç sanayisinde de kullanılmaktadır. Patates, patlıcangiller familyasından yumruları yenen otsu bitki türüdür. Boyu 70–80 cm”ye varan, beyazımsı-pembemsi çiçekler açan, yumruları hariç zehirli otsu bir bitkidir. Patatesi diğer sebzelerden ayıran en büyük özelliği tohum ile üreme yerine Vejetatif üreme yapmasıdır. Yani patates ile geri dönüşüm kullanılarak elde edilmesidir. Örneğin bir patates parçasını toprağın altına koyduğunuzda bu önce kendiliğinden patates bitkisi olur sonra patatesler toprağın altında çoğalırlar. Bitkinin toprak altında kalan yumruları “patates” olarak bilinir. Bu yumrular nişasta bakımından zengin olduğundan önemli bir besin maddesidir. Patateste nişastadan başka belli bir oranda protein de bulunur; nişasta %20, protein %2’dir. Besin değeri 90 kaloridir. Bitkinin toprak üst kısımlarında zehirli alkaloidler bulunmasına karşılık yumruları zehirli değildir. Ancak çimlenmiş patateslerde de bu alkoloitler teşekkül ettiğinden zehirlenmelere sebebiyet vermektedir. Patates yumrularında bulunan nişasta taneleri yumurta veya armut şeklinde olup, 70-100 mikron büyüklüğünde tanelerden ibarettir. Patates dış kabuk rengine göre sarı ile kırmızı, etine göre beyaz ve sarı olarak ayrılır. Patates tohumuna milva denir. Özellikle Nevşehir Niğde illerinde yetiştiriciliği yapılır. Şeker hastalarına faydalıdır. Susuzluğu giderir. Mide ve onikiparmak bağırsağı ülserinde yararlıdır. Karaciğer şişliğini de giderir. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine yardımcı olur. Damar şişliğinde faydalıdır. Sert bir şey yutulduğu zaman yabancı maddenin vücuda zarar vermeden çıkartılmasını sağlar. Patates yemek basur memesi, yanık ve çıbanların ağrılarını geçirir. Ana vatanı Amerika’dır. Patateslerin değişik türleri bulunmaktadır. Bunlardan bazıları şu şekilde sıralanabilir Granula, Esmeralda, Selma, Elizabeth, Jigglypuff vs. Almanya’da patatesler, market ya da pazarda satışa sunulurken cinsi ve özellikleri etikette belirtilir. Ayrıca en lezzetli olan bu iki tiptir. Bir tanesinin iç kısmı parlaktır ve hoş bir koku ve tada sahiptir, ayrıca, dağılmadan ve çabuk pişer. Patlıcan, bilimsel adıyla Solanum melongena, Solanaceae familyasına ait olup, ılık iklimlerde tek yıllık, tropik iklimlerde ise küçük bir ağaç şeklinde büyüyen çok yıllık bir kültür ilk yetiştiriciliği Hindistan’da gerçekleştirilmiştir. Bu tarihten sonra Afrika’ya sonra Doğu Akdeniz’e ve Avrupa’ya getirilmiştir. Avrupa’ya getirilmesi 16. yy’da İspanyollar tarafından gerçekleştirilmiştir. Avrupa’ya ilk getirilişinde süs bitkisi olarak kullanılan patlıcan, dünyada üretilen yaş sebzeler arasında 6. sırada yer almaktadır. İçeriğinde düşük nikotin barındırması nedeniyle patlıcanı tüketen tek canlı türü insandır. Tropik bölgelerde çok yıllık bitki özelliği gösterirken bu kuşağın dışındaki iklim kuşaklarında bir yıllıktır. Türkiye’de daha çok imambayıldı, karnıyarık yemekleri ve kızartması şeklinde tüketilir. Ayrıca salatası da yapılır. Patlıcanın insan sağlığındaki yerinin diğer sebze türlerinden küçümsenmeyecek düzeyde olduğu bilinmektedir. 100 gr patlıcanın kalori değeri 24″dür. 100 gr patlıcanda g protein, 2 g yağ, ve g karbonhidrat vardır. Vitamin içeriği bakımından ise; 100 gramında 30 IU A vitamini, mg B1 vitamini, mg B2 vitamini ve 5 mg C vitamini bulunmaktadır. Doğada patlıcanı besin olarak tüketen tek canlı insandır. Bunun nedeni bünyesinde az miktarda nikotin bulunmasıdır. Pırasa, yılın her mevsiminde yetişen veya iki senede bir yetişen ve genellikle yaprakları için yetiştirilen bir bitkidir. Bazı ülkelerde, tipik olarak salata, hamburger, “taco” ve daha birçok yiyecekte soğuk ve çiğ olarak yenir. Çin dahil olmak üzere bazı yerlerde, pırasa pişirilerek yenir ve pırasanın sapı en az yaprakları kadar önemlidir. Pırasanın başlangıçta kısa bir sapı vardır, ancak çiçek açtığında genişler ve dallanır, ve karahindibalara benzeyen birçok çiçek başı çıkar, ancak daha kısadırlar. Bu hızla büyüme ve tohum verme safhasıdır. Yemek için yetiştirildiği zaman, bu safha gerçekleşmeden hasat toplanır. Baş ve yaprak yapılarına göre altı pırasa türü bilinmektedir, ancak yaprak çeşidi ve rengine göre; ve ekildikleri alan ve ömürleri de dikkate alındığında yüzlerce pırasa türünden söz edilebilir. Boston ve Bibb de denilen Tereyağbaşlı pırasanın başı yayvandır, tereyağ yumuşaklığındadır ve Avrupa’da yaygındır. Beyaz gövdesi uzun olan, beyaz etli,lezzetli, adaptasyon kabiliyeti yüksek, verimli bir çeşittir. Yenilen kısmı yaklaşık 50 cm. uzunluğunda ve 3 – 4 cm. çaptadır. Orta erkenci ve aranılan bir çeşittir. Türkiye’de İnegöl pırasası olarak da bilinir. Çin pırasası ise uzun saplı, kılıca benzer, başsız, Batı türlerinin tam tersine acımtırak ve sert, pişirilmek ve türlülerde kullanmak için uygun olan bir türdür. Bu tür, sapı ve yapraklarına göre iki gruba ayrılır. Iceberg de denilen Gevrekbaş, lahanayı andıran sıkı ve yoğun başlardan oluşur. Tadından ziyade gevrek yapısından dolayı, pırasa türlerinin en narini olarak görülürler. Bu tür ABD’de en yaygın türdür. Iceberg ismi, 1920’lerin başında tren vagonlarında kırılmış buzlarla kaplı bir şekilde ülkeye getirilirken Iceberg’leri anımsattığından gelmiştir. Yayvanyapraklar’ın hafif, narin, ince yaprakları vardır. Bu grup, meşe yaprağı ve lollo rosso pırasalarından oluşmaktadır. CO da denilen Romen türün ise kendine özgü başı vardır ve daha uzun yaprakları vardır. Batavian da denilen Yaz Gevreği ise gevrek yapısı ile kısmen yoğun başlardan oluşur, Iceberg ve Yayvanyaprak arası bir türdür. Pancar, bir çiçekli bitkiler ailesinden olan Amaranthaceae ıspanakgiller içinde bulunan Beta cinsinin en bilinen türüdür. Güney İsveç ve Britanya Adaları’ndan başlayarak Avrupa’nın batı ve oradan da tüm Akdeniz kıyılarınca uzanan bir bölgeye has olan pancar, yumru kökleri ve yaprakları ve şeker pancarı gibi çeşitleriyle, ekonomik olarak önemli bir bitkidir. Türkiye’nin bazı yörelerinde pazı yaban pancarı bitkisi de pancar olarak bilinir. Doğu Karadeniz bölgesinin birçok yerinde de kara lahana, “pancar” olarak adlandırılır. İç Anadolu bölgesinde oldukça fazla yetişir Papaya, Carica papaya kavun ağacı bitkisinin meyvesi ve Carica cinsinin bir üyesidir. Papaya’nın ana vatanının Güney Meksika ve Orta Amerika olduğu sanılmaktadır. Ona “kavun ağacı” meyvesine de, kavun ağacı yemişi denmektedir. Çünkü papayanın bir çeşidinin meyvesinin görünümü kavuna benzese de, tadı balkabağına yakındır. Papayanın, Hawaii, Tayland ve Meksika olmak üzere üç çeşit tanınmış türü vardır, bununla birlikte Maridol Papaya, Cüce Dwarf Papaya,Florida Jack Papaya, Çilek strawberry Papaya … başkaca türleri ve kültür çeşitleri de mevcuttur. Hawaii çeşidi olgunlaştığında, kabuğu sarı renkte olan armut biçimindeki meyvelere sahip olmaktadır ve bu meyvelerin eti de, parlak portakal renginde ya da pembemsi olmaktadır. Tam ortasında küçük siyah tohumlar bir arada bulunmaktadır. Meksika çeşidi ötekilerden daha büyük meyvelere sahiptir. Her bir meyve yarım metre boyundadır ve yaklaşık 5 kg. türü papayalar ise daha çok diyet salataları ve çeşitli yemeklerin yapımında kullanılmakla her ne kadar dağ papayası veya babako gibi akrabaları kadar olmasa da diğer carica papaya türleri içinde soğuğa dayanıklığı ile bilinmektedir. Papayaya, Avustralya’da “papaw” ya da “pawpaw”, Brezilya’da “mamao” adları verilmektedir. Çalı ya da ağaç görünümündeki papaya, güneş ve suyu sevmesi yönüyle Kamkat ve Durian gibi Tropikal iklimin ağacıdır. Olgunlaşmadan toplanan papayalar ise, sebze olarak çiğ olarak yenebildiği gibi pişirilerekte yenebilir. Özellikle olgunlaşmamış meyveler zararlı etkilerinin önlemesi için pişirilerek yenmektedir. En dayanıklı carica papaya türleri en fazla -2 derece sıcaklığa dayanabilmektedir. Bir papaya ağacının en fazla 8 yıllık ömrü bulunmaktadır. Papaya tohumdan çoğalabilmekle beraber, kendi kendini tozlayamadığından meyve üretimi için 2 veya daha fazla ağacın bir arada yetiştirilmesi gerekir. Günümüzde pek çok ülkede Carica Papaya’nın kültür türleri yetişir bunlar hızlı büyür, 3 yıl içinde meyve verir ancak tıpkı diğer carica papaya ailesi üyeleri gibi dona karşı dirençleri çok azdır. Papaya’nın meyve sineği gibi meyve üretimini sekteye uğratıcı zararlıları vardır, bununla birlikte ağaç bir kısım virüslere karşı da hassastır, mesela 1990 yılında ortaya çıkan “papaya ringspot virüsü” Hawai’deki neredeyse bütün bir papaya endüstrisini ortadan kaldırmıştır. Ne yazık ki halen dahi ortaya çıkan bu virüse karşı organik veya konvansiyonel bir mücadele yolu bilinmemektedir. Bununla birlikte bu virüse karşı Sun up ve Rainbow Carica Papaya türleri genetik olarak modifiye edilmek zorunda kalmış ve Hawaideki papayaların %80’i bu genetik olarak modifiye edilmiş veya hibrit ağaçlarla değiştirilmiştir. Ancak bu metotunda tohum stoklarında kirlenmeye yol açma durumu söz konusu olmuştur. Papayanın meyvesi; demir, potasyum, kalsiyum fosfat mineralleri ve A, B1, B2, B5 ve C vitamini yönünden papaya’nın karaciğer kanserine karşı içerdiği likopen sayesinde koruyucu bir etkisi olduğu ve yine bağışılık sistemini güçlendirdiği iddia edilmektedir. Tohumu çeşitli bakterilere karşı antibakteriyel koruyucudur, ayrıca böbreklere karşı tohumunun yararlı etkisi olduğu düşünülmektedir. Ayrıca şampuan endüstrisinde de papayadan yararlanılmaktadır. Bununla birlikte çok aşırı papaya tüketimi tıpkı havuçta olduğu gibi beta karoten fazlalığından alerjiye yol açabilmektedir,zira 100 gr papaya 6 Betakaroten içerir. Yine, olgunlaşmamış papaya meyvelerinin içerdiği lateks konsantrasyonu yüzünden rahim kasılmalarına ve düşük tehlikesine neden olabileceği iddia edilmektedir. Bunun yanında fareler ve maymunlar üzerinde yapılan deneylerde papaya tohumu ekstresinin aşırı dozajının doğum kontrol hapı gibi etki gösterip, hamile kalmayı engellediği, düşük dozunun ise doğmamış çocuklara herhangi bir zararının olmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple hamilelerin dikkatli kullanması gerekir. Bunun yanında papayanın meyveleri, yaprakları, tohumları parçaları vücüttan asalak solucanları ortadan kaldıran, parazit önleyici antihelmintik alkoloit içerir. Düşük dozlarda bunun herhangi bir zararı olmazsa da aşırı yüksek dozlarda tehlikeli olabilir. Pazı, Ispanakgillerden, yaprakları büyük olan bir sebze bitkisidir. Ispanak benzeridir. Bol vitaminli olduğundan besleyici ve sindirimi kolaydır. Pepino, patlıcangiller familyasından kültürü yapılan bir meyve türü. Ana vatanı Güney Amerika ülkelerinden Peru olduğu bilinen Pepino; kavun aromalı, meyve eti sulu ve ince kabuklu olup meyveleri partenokarpik oluştuğundan meyve içerisinde tohum bulunmamakta ve meyvesi tümüyle yenilebilmektedir. Doğal ortamda çok yıllık üretim şansına sahip olduğu halde, ekonomik anlamda tek yıllık üretim tercih edilmektedir. Pepino, Türkiye’de Akdeniz sahilerinde ve Erzincan’un Üzümlü ve Malatya’nın Bayırköy’ünde yetiştirilmektedir. Pirinç veya çeltik, buğdaygiller familyasından mısır ve buğdaydan sonra en fazla ekimi yapılan otsu bir bitki türü. Dünya nüfusunun yarısından fazlası için beslenmede büyük bir önem taşır. En çok Muson Asyası’nda yetişir. Pitaya, bilimsel anlamda Hylocereus cinsi çeşitli kaktüs türlerinin tatlı pitaya olarak adlandırılan meyvesidir. En önemlisi ve yaygın olanı da Hylocereus cinsinden olanlardır. Ancak bu cinsin yanında dünyada çeşitli halklarca Stenocereus ekşi pitaya cinsinden kaktüs türlerinin meyvesi de bu adla bilinmekte ve çeşitli ülkelerde bu türün meyveleride kültür olarak bir kısım bilim insanları Hylocereus cinsinin bağımsız bir cins olarak değil,Stenocereus ailesi içerisinde göstermektedir. Buna ilaveten Perulularca Cereeae cinsi nadir bulunan Peru elma kaktüsü Cereus repandus, da pitaya adıyla tanınmaktadır. İngilizcede ejder meyvesi ing dragon fruit olarak da adlandırılır. İngilizcedeki bu ad Asya dillerindeki adlarının tercümesidir. Çince huǒ lóng guǒ 火龍果/火龙果 “ateş ejderhası meyvesi” ve lóng zhū guǒ “ejderha mücevheri meyvesi”, Vietnamca thanh long yeşil ejderha, Endonezce buah naga “ejderha meyvesi” olarak da adlandırılır. Bunun yanında çeşitli toplumlarca çilek armudu gibi adlarla anılmaktadır. Tüketimi için pitaya kesilir ve etli yüzey açığa çıkarılır. Meyve dokusu siyah ve çıtır tohumlarının varlığı nedeniyle kiviye benzetilir. Etli kısım çiğ olarak yenebilir ve hafif bir tatlılık verir kalori yönüde azdır. Pitayanın damak temizleme haricinde güçlü tad içeren meyvelerle birlikte yenmemesi tavsiye edilir.[kaynak belirtilmeli] Tohumları etli kısımla birlikte yenir, çıtır, fındık gibi bir tad verir. Lipidler yönünden zengindir, fakat ancak çiğnenirse hazmedilebilir. Pitaya meyve suyu ya da şarap yapımında ya da diğer içecekleri tadlandırma, tad sağlamak için yenilebilir veya çayı yapılabilir. Meyvenin kabuğu kesinlikle yenmez ve eğer çiftliklerde üretilmişse pestisitlerle kirletilmiş bile olabilir. Kosta Rika’da çok fazla kırmızı etli pitaya yemenin pseudohematuriaya yalancı idrarda kanamayı düşündüren kırmızı renk oluşumu neden olduğu tespit edilmiştir. Pomelo, şadok İngilizce shaddock Çin greyfurdu diye de bilinen pomelo Latince Citrus maxima sedef otugiller ailesinin alt oymaklarından Turunçgillere bağlı citrus cinsinin bir türü olan ağaca ve meyvesine verilen addır. Pomelo aynı zamanda turunçgiller içinde en büyük meyvelere sahip olan türdür. Meyvelerinin çapı 15–25 cm’i bulabileceği gibi. Ağırlıkları 2 kilograma kadar çıkabilir. Jeruk Bali, lusho fruit, ya da jabong, pompelmous ya da Tamil lehçesinde pampa limāsu, பம்பளி மாசு[3], Pompous limonu bilinen diğer adlarıdır. Kimi zaman Ağaç kavunu olarak da bilinen Citrus medica ile karıştırılsa da bu iki tür birbirinden ayrıdır. Zira Citrus medica şekil olarak Pomelo’dan daha küçük olup, ekşi ve acımsı bir tada sahiptir; bu sebeple de pek yenilmeyip daha çok hamur işleri karıştırılıp kullanılmaktadır. Oysaki, Pomelo tad olarak tatlı greyfurt meyvesine benzer. Zaten greyfurt portakal ile pomelo’nun doğal bir melezidir. Bununla birlikte pomelo, sadece greyfurt değil bilinen portakalında atalarından biridir. Zira Citrus × sinensis olarak bilinen portakalın pomelo ile mandalina Citrus reticulata’nın melezi olduğu sanılmaktadır. Bunun yanında Pomelo, Frua türü mandalina ile hibrit halde Citrus reticulata x Citrus maxima olarak adlandırılan “kokteyl greyfurdu” da denen Mandelo’yu ;Citrus tangerina adlı bir türle çaprazlandığında ise Citrus × tangelo’yu oluşturmaktadır. Pomelo diğer turunçgillerin aksine asiditesi en az olan turunçgillerden biridir. Kalın bir kabuğa sahiptir. Bu kabuğun altında yenilebilir, tatlı düşük asitli portakal şeklinde meyve dilimleri dilimleri ayıran beyaz lifli zar şeklinde kısım dilim zarları bulunmaktadır. Bu lifli kısım kolayca ayrılır. Bu dilim zarlarıda ayrılıp genelde bu dilimler taze olarak yenmektedir. Buna karşın dilimleri birbirinden ayıran beyaz lifli segmentler ise acı tadı nedeniyle pek yenmez. Pomelonun kabuğu ise hamur işlerinde çikolatalarda veyahut marmelat yapımında,yemeklerde soslarda kullanılmaktadır. Güney Asya’da ve Amerika’da özellikle Kaliforniya’da sıkça yetiştirilen ve satılıp yenilen bir türdür. Greyfurta göre daha lezzetli olduğu söylenmektedir. Ancak Türkiye’nin de olduğu bazı ülkelerde meyvenin kabuğundan ayıklanmasındaki zahmet tüketim zorluğu nedeniyle pek fazla yenmemektedir, yetiştirilmemektedir. Güney Asya’da yetişen Pomelo türlerinde de bazı farklılıklar bulunmaktadır. Vietnam’da 2 tür pomelo popülerken, Filipinler’de kırmızı ve daha sulu bir pomelo varyetesi daha çok tüketilmekte ve içeceklerde kullanılmaktadır. Pomelodan ayrıca burada dip sos yapımında yararlanılır. Tayland pomelosu da tatlı bir tada sahip olup taze olarak tüketilmektedir, salata ve soslarda kullanılmaktadır. Buna karşın Malezya, Endonezya’da talı ve ekşi tada sahip 2 pomelo türü bulunmaktadır. Meyve özü beyaz tatlı varyetesi yenirken, meyve özü pembe renkli ekşi varyete yenmekten çok sunak, tapınak süslemelerinde kullanılmaktadır. Bangladeş’te ise Malezya varyetelerinin tam tersine meyve özü pembe renkli varyete tatlı iken, beyaz varyete ekşi tada sahiptir. Japonya’da yenmesi dışında ayrıca böcekleri kovma, vücudu arındırma gibi yararları olduğuna inanılır; Çinde de pomelo yaygın olarak yenmektedir; Hindistan’ın Assam eyaleti gibi yerlerinde ise tuz ve biber ile öğle yemeklerinde yenmektedir. Kırsal kesimlerde çocukların futbol topu gibi meyveleri ile oynadıkları görülmektedir. Manipur eyaletinde ise C vitamini kaynağı olarak görülmektedir. Puhala meyvesi, Hala Aka Puhala Ağacı”nın garip görünümlü meyvesi Mikronezya”da Papua Yeni Gine”nin doğusunda yer alan adacıklar grubu önemli bir gıda kaynağıdır. Ağacın yaprakları tatlı yemeklerde kullanılır. Ayrıca ağacın yağı, baş ağrısı tedavisinde; çiçeği ise, kabızlık tedavisinde kullanılır. Bu ağaç türü, Malezya, Doğu Avustralya, Pasifik Adaları”nda yetişir. Meyve; Hawaice – Hala, İspanyolca- Bacua, Fransızca – Vacquois olarak bilinir. Çiçeklerinin hoş bir kokusu vardır. Bitki, Pasifik Okyanusu”nda bulunan küçük adalarda hindistan cevizinden sonra en çok bilinen ikinci meyvedir. Yaprak, dal ve meyve farklılığına göre çok çeşitli türleri var ama ne yazık ki, artık ender bulunan bir bitki haline gelmiş durumda. Bazı O ile başlayan meyve ve sebzeler kuru kayısı, zeytin ağacı, orananda, meslek, bamya veya onoto vardır. Dünyanın dört bir yanındaki beslenme uzmanları, sebze ve meyveler bakımından fakir beslenmenin hastalıkların ana nedenlerinden biri olduğunu iddia ediyor. Baklagiller ve tahıllar gibi diğer önemli unsurların yanı sıra bu unsurları da içeren dengeli bir beslenme, sağlık ve bizi genç tutmak için oldukça faydalıdır. Sağlıklı ve dengeli beslenmenin en etkili yolu, hangi yiyeceklerin bizim için iyi, hangilerinin sağlık için gerçekten önemli, hangilerinin olmadığını bilmektir. O harfi ile başlayan sebze ve meyvelerden bazıları şunlardır Ocumo Kahverengi kabuklu ve sert beyaz etli yumrudur. Kullanım için kaynatılmalıdır. Kızartmalar, çorbalar ve güveçte yenir. Pek çok besleyici özelliği olan bir besindir. Kuru kayısı / kuru kayısı Kuru meyveler, yiyecekleri daha uzun süre koruyan ve ona farklı bir tatlı tat veren bir seçenektir. Ayrıca bu teknik, meyvelerin besleyici özelliklerinin önemli bir bölümünü de korur. Kayısı kuru kayısı A vitamini, C vitamini, demir, magnezyum, potasyum, lif ve protein sağlar. Zeytin / zeytin Zeytin, birçok sağlık yararı içeren bir sebzedir; A, B ve E vitaminlerini sağlar. Diğer minerallerin yanı sıra demir ve potasyum da içerirler. Acı ama çok özel tatları ile tanınırlar, yeşil veya siyahtırlar ve lifli bir dokuya sahiptirler. Onlardan, dünya mutfaklarında yaygın olarak kullanılan, takdir edilen zeytinyağı çıkarılır. Bamya Bamya, bamyaya verilen birçok isimden biridir. Meyve, tüketilmeden önce olgunlaştırılması ve kızartılması gereken tohumları olan yeşilimsi bir kabuktur. Onoto Achiote olarak da bilinir, Amerika'nın intertropikal iklimlerinden gelir. Küçük kırmızımsı tohumlar olan meyve, tat vermek ve aynı zamanda Hallaca kütlesi gibi farklı preparatlara renk vermek için kullanılır. OTOE Çoklu gastronomik sunumlarda kullanılabilen, kereviz benzeri bir yumrudur. Kahverengi kabuğu ve beyaz orta kısmı ile kaynatıldıktan sonra püre olarak veya çorbada yenebilir. Yautía, malanga gibi dünyada pek çok adı vardır. Kaz Esas olarak Andes bölgesinde yetiştirilen bir yumrudur. Tatlı bir tadı vardır ve çiğ olarak da yenebilmesine rağmen çorba ve güveç pişirmede kullanılabilir. Kekik Kekik, aynı adı taşıyan bitkinin yaprağıdır. Tür olarak taze veya kurutulmuş olarak tüketilir. Acı bir tadı vardır ve aromatik bir bitki olarak kabul edilir. Çorbalarda, soslarda ve ana yemeklerde lezzet vermek için kullanılır. Ohia / su elması Beyazdan kırmızıya değişen renklere sahip oval şekilli bir meyvedir. Dokusu, sıradan bir elmanınkine benzer. Mutfakta reçel ve tatlı sos yapmak için kullanılır. Beyaz altın Bu meyve bir greyfurt melezidir. Aynı zamanda bir turunçgil meyvesidir, ancak daha yumuşak ve daha az asidik olacak şekilde geliştirilmiştir. Görsel olarak greyfurta benzer ancak beyaz ve çekirdeksizdir. Referanslar Maria Teresa Espinoza. Bu besleyici gıda hakkında biraz daha bilgi edinin Ocumo. Sağlık. Venezuela Ulusal Radyosu RNV. Kasım 2016. Kurtarıldı Meyveler l Meyveler İçin Pratik Rehber l Kayısı Kuru Kayısı. Eroski Tüketici. Kurtarılan Jorge D. Pamplona Roger. Yiyeceklerle sağlık l Yeni yaşam tarzı. Editör Safeliz. 2003. adresinden kurtarıldı Abelmoschus Esculentus l Tıbbi bitki türleri. Kurtarıldı Bixa Orellana l Bitki türleri. Kurtarıldı Ana Alfaro. Otoe için kaç isim! Basın. Haziran 2010. kurtarıldı Colocasia Esculenta. adresinden kurtarıldı Haber albümü için resme tıklayın Ağustos ayında İstanbul’da semt pazarlarında sebze meyve fiyatları gerilemeye başladı. Pazarların en düşük fiyatlı meyvesi 8,5 TL ile şeftali olurken, sebzesi ise 8 TL ile domates oldu. Fiyatların bir süre daha böyle gideceğini söyleyen pazarcılar, maliyetler düşmesi ile fiyatların daha da gerileyeceğini söyledi. Pazarın en pahalı meyvesi kilosu 27 TL ile incir olurken, en pahalı sebzesi ise 40 TL ile bamya oldu. “Şu anda en fazla meyve şeftali satılıyor” Şeftali’nin pazarlarda bol olduğunu belirten pazarcı Mücahit Dilmaç, “Şu anda şeftalinin kilosunu 8,5 TL’den satıyoruz. Devamında erik 9 TL, üzüm 13 TL’den satıyoruz. Pazarın en yüksek fiyatlı meyvesi ise 27 TL ile incir. Buda bol olmadığı için öyle şu anda bol olursa 15 TL’ye kadar geriler. Şu anda en fazla meyve şeftali satılıyor. Hem uygun hem de tam zamanı olduğu için” şeklinde konuştu. “Fiyatlar yaz bitene kadar devam eder” Pazarın en düşük fiyatlı sebzesinin domates olduğunu ifade eden pazarcı Gökhan Işık, “Fiyat şu anda 8 TL. Bu fiyatların düşük olması bol olmasından kaynaklanıyor. Devamında ise 10 TL ile salatalık, baklagiller, fasulye, 20-15 TL arasında seyrediyor. Biberler ise 10-15 TL arasında satıyoruz. Pazarın en pahalı sebzesi ise 40 TL bamya. Bunun sebebi ise bol olmadığından kaynaklanıyor. Vatandaşlar ihtiyacı olduğu kadar alabiliyorlar. Bu fiyatlar yaz bitene kadar devam eder” diye konuştu. İstanbul'da Bahçelievler'deki semt pazarının en düşük fiyatlı meyvesi 8,5 TL ile şeftali olurken, sebze de ise 8 TL ile domates oldu. Fiyatların bir süre daha böyle gideceğini söyleyen pazarcılar, maliyetler düşmesi ile fiyatların daha da düşeceğini açıkladı."EN YÜKSEK FİYATLI MEYVE İNCİR OLDU"Şeftali’nin pazarlarda bol olduğunu söyleyen pazarcı Mücahit Dilmaç, “Şu anda şeftalinin kilosunu 8,5 TL’den satıyoruz. Devamında erik 9 TL, üzüm 13 TL’den satıyoruz. Pazarın en yüksek fiyatlı meyvesi ise 27 TL ile incir. Buda bol olmadığı için öyle şu anda bol olursa 15 TL’ye kadar geriler. Şu anda en fazla meyve şeftali satılıyor. Hem uygun hem de tam zamanı olduğu için” ifadelerini kullandı."DÜŞÜK FİYATLAR YAZ BİTENE KADAR DEVAM EDER"Pazarın en düşük fiyatlı sebzesinin domates olduğunu belirten pazarcı Gökhan Işık, “Fiyat şu anda 8 TL. Bu fiyatların düşük olması bol olmasından kaynaklanıyor. Devamında ise 10 TL ile salatalık, baklagiller, fasulye, 20-15 TL arasında seyrediyor. Biberler ise 10-15 TL arasında satıyoruz. Pazarın en pahalı sebzesi ise 40 TL bamya. Bunun sebebi ise bol olmadığından kaynaklanıyor. Vatandaşlar ihtiyacı olduğu kadar alabiliyorlar. Bu fiyatlar yaz bitene kadar devam eder” şeklinde konuştu. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 2021 yılını Uluslararası Meyve ve Sebze Yılı IYFV olarak ilan etti. İlgili etkinlikler ve kutlamalar, Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü FAO tarafından yapılacak. FAO, kutlamalarda Birleşmiş Milletler sistemi içerisindeki diğer ilgili kurum ve kuruluşlarla iş birliği içerisinde olacak. 2021 Meyve ve Sebze Yılı neden ilan edildi? Birleşmiş Milletler’in bu yılı belirlemesindeki ana motivasyon meyve ve sebzelerin insan beslenmesi, gıda güvencesi ve sağlık alanındaki önemli rolüne ilişkin farkındalığı arttırmak. Öte yandan Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Gelişim Hedefleri’nin de bu yıl ile desteklenmesi amaçlanıyor. Birleşmiş Milletler, IYFV Meyve ve sebzeler, beslenmenin vazgeçilmezleri isimli bir de video da paylaştı. Hangi alanlarda faaliyetler yapılacak? 2021 Meyve ve Sebze Yılı temel olarak bu sebepler üzerine şekillendirildi Farkındalık arttırma ve savunuculuk. Meyve ve Sebzelerin beslenmeye, gıda çeşitliliğine ve sağlığa katkısı; toplum, ekonomi ve çevreye etkisi; sürdürülebilir gelişime faydası konusunda farkındalığı üretme ve yayma. Meyve ve Sebzeye dayalı gıda sistemlerinin farklı boyutlar ile topluma, ekonomiye ve çevresel sürdürülebilirliğe nasıl katkıda bulunduğunun, hem gelişmekte olan hem de gelişmiş ülkelerde daha iyi oluşturma. Kanıta dayalı politika, yasa ve regülasyonların teşvik edilmesi, Meyve ve Sebzelerin sürdürülebilir gelişim, kırsal ekonomik büyüme ve geçim kaynaklarına, gıda güvencesine katkısını arttıran uygulamaların karşı taraflarla oluşturma ve eğitim. Eğitim amaçlı politika ve programların tasarlanmasını ve uygulanmasını desteklemek.

o ile başlayan meyve sebze